Μία πόλη που αξίζει την προσοχή των ταξιδιωτών
Το όνομά του, σίγουρα, λέει πολλά στους ταξιδιώτες, καθώς μία φορά στη ζωή τους είναι πολύ πιθανόν να έχουν κάνει ένα μικρό πέρασμα από εκεί, ταξιδεύοντας προς Πάτρα, Ρίο, Πύργο, Αρχαία Ολυμπία. Το Αίγιο ανήκει στην «οικογένεια» της βόρειας Πελοποννήσου και αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αχαΐας.
Έχει χαρακτηριστεί, λόγω της εξαιρετικής γεωγραφικής του θέσης, ως το μπαλκόνι του Κορινθιακού, ενώ το παλαιό τμήμα της πόλης ξεχωρίζει για τα στοιχεία της χαρακτηριστικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα. Η παραλία από το σιδηροδρομικό σταθμό (που παρέχει ένα παράδειγμα της αρχιτεκτονικής σιδηροδρόμων των αρχών του 20ου αιώνα) ως την εκκλησία της Παναγίας της Τρυπητής, όπου διακρίνονται οι παλαιές σταφιδαποθήκες (όλες τώρα εσωτερικά μετασχηματισμένες σε πολυτελή καφέ) αλλά και του παλαιού εργοστασίου χαρτοποιίας (που παρέχει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής από την αρχή του προηγούμενου αιώνα) αποτελούν ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της περιοχής.
Στο Αίγιο, επίσης, εξαιτίας της ανθηρής οικονομικής κατάστασης, που οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο εμπόριο της περίφημης κορινθιακής σταφίδας, που παρήγαγε η περιοχή, οικοδομήθηκαν πολλά όμορφα νεοκλασικά κτήρια, δημόσια και ιδιωτικά και ναοί κατά το τέλος του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου. Το μεγαλύτερο μέρος από τα αξιολογότερα οικοδομήματα αυτού του είδους διασώθηκε από τους καταστρεπτικούς σεισμούς και ιδίως απ' αυτόν της 15ης Ιουνίου του 1995. Το Μέγαρο του Παναγιωτόπουλου, ένα τριώροφο μεγάλο νεοκλασικό, κτίσμα του 1857-1860, που διαθέτει θαυμάσιες τοιχογραφίες και οροφές πομπηιανού στυλ, έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής στην Νοτιοδυτική Ελλάδα και αξίζει οπωσδήποτε της προσοχής των τουριστών. Όπως, άλλωστε, και το αρχοντικό του Γ. Σ. Μεσσηνέζη, καθώς και το δημαρχιακό μέγαρο.
Αξιοθέατα που εντυπωσιάζουν
Όταν βρεθείτε στο Αίγιο, δεν μπορείτε παρά να βρεθείτε στην περίφημη πλατεία των Υψηλών Αλωνίων. Κατάφυτη, με τον πύργο στο κέντρο της περιτριγυρισμένο από φοίνικες, είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης. Δίπλα της ο ναός του Αγίου Ανδρέα, με το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο, αλλά και ένα πάρκο με λιμνούλα και το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη συνθέτουν ένα από τα πιο γραφικά σημεία της περιοχής με απαράμιλλη θέα.
Επόμενη στάση στο αρχαιολογικό μουσείο, που στεγάζεται στο κτίριο του 1890, δημιουργία του Ερνστ Τσίλερ, όπου φιλοξενούνταν αρχικά η δημοτική αγορά του Αιγίου και τώρα μπορείτε να θαυμάσετε ευρήματα από τα νεολιθικά ως τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια. Εξέχουσα θέση στην πολιτιστική κληρονομιά έχει και το λαογραφικό μουσείο, που ιδρύθηκε το 1994 στο αρχοντικό του Αναστασίου Λόντου. Στις εννιά αίθουσές του εκτίθεται πλούσιο ιστορικό και λαογραφικό υλικό από την Τουρκοκρατία ως τις μέρες μας, όπως όπλα, στολές, κεντήματα, πίνακες, αγροτικά εργαλεία.
Πρώτη φορά στην περιοχή και οι σκάλες του Φιλοποίμενος δεν μπορούν παρά να σας εντυπωσιάσουν. Τα 172 πέτρινα σκαλοπάτια, γνωστά και ως «σκαλάκια», ενώνουν από το 1901 ως σήμερα την κάτω με την επάνω πόλη και το ιστορικό κέντρο και σας παρακινούν να αντέξετε να τα ανέβετε ή κατέβετε προκειμένου να απολαύσετε μία όμορφη διαδρομή. Μιλώντας για την κάτω και πάνω πόλη, θα ακούσετε σίγουρα το όνομα Τεμπελόραχη! Έτσι, ονομάζουν οι ντόπιοι έναν κλιμακωτό δρόμο που συνδέει τις δύο πλευρές, προσφέροντας ασυναγώνιστη θέα στην παραλία. Διακλαδώσεις της προς μικρά λιθόστρωτα καλντερίμια οδηγούν στις προαναφερθείσες σκάλες του Φιλοποίμενος και στον Πλάτανο του Παυσανία, που μετρά περισσότερα από 600 χρόνια ζωής.
Κάντε μία στάση, επίσης, στην πλατεία Αγίας Λαύρας, στην παλαιότερη της πόλης, με αρκετά διατηρητέα κτίρια γύρω της, ενώ μην παραλείψετε να επισκεφθείτε την Παναγία την Τρυπητή (Ζωοδόχος Πηγή). Η πολιούχος της πόλης είναι χτισμένη σε μια τρύπα του βράχου που υψώνεται πάνω από το λιμάνι. Το σημείο επιλέχθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, όταν ένας ναυαγός βρήκε εκεί την εικόνα της Παναγίας. Η ίδια η εικόνα λέγεται ότι έχει φιλοτεχνηθεί από τον Ευαγγελιστή Λουκά και θεωρείται θαυματουργή, γι’ αυτό και προσελκύει πλήθος κόσμου.
Για το τέλος, έμεινε ίσως το πιο όμορφο κομμάτι του Αιγίου, ο υδροβιότοπος της Αλυκής. Μπορεί να είναι μικρή, αλλά η λιμνοθάλασσα αυτή είναι από τις πιο αξιόλογες της χώρας και είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή Natura, καθώς φιλοξενεί περισσότερα από 120 είδη πουλιών, ανάμεσά τους και πολλά σπάνια.
