Μία ανάσα από την Αθήνα…
Άμεσα συνδεδεμένη με τις πρώτες καλοκαιρινές εξορμήσεις των Αθηναίων, η Αίγινα κρύβει πολλές ομορφιές που σου δίνουν περισσότερους από έναν λόγους να την επισκεφθείς.
Στο κέντρο του Σαρωνικού Κόλπου, απέχει μία ανάσα από τον Πειραιά και καθημερινά αναχωρούν Ferry Boats που φθάνουν στο Λιμάνι της Αίγινας, περίπου σε 1 ώρα & 10 λεπτά, αλλά και Ιπτάμενα Δελφίνια, που βρίσκονται στον προορισμό σε 35 λεπτά.
Η θέα των αμαξών με τα άλογα, στο λιμάνι, το λευκό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, σου δίνουν, αμέσως, την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιο γραφικό νησάκι, ενώ ένας πρώτος καφές ή ουζάκι με μεζέ στα δεκάδες cafe και ταβερνάκια πάνω στη μεγάλη περατζάδα του λιμανιού κρίνονται απαραίτητα.
Χαρακτηριστικό στοιχείο της πόλης, τα νεοκλασικά και τα επιβλητικά δημόσια κτίρια της εποχής του Καποδίστρια. Περπατώντας προς το εσωτερικό, τα βλέμματα κερδίζει ο ενετικός Πύργος του Μάρκελλου που λειτούργησε και ως παρατηρητήριο και σήμερα στεγάζει το Καποδιστριακό Πνευματικό Κέντρο. Τα παλιά αρχοντικά κλέβουν τις εντυπώσεις, ενώ αξίζει, βέβαια, να περάσεις και από το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Αίγινας, το Μουσείο Καπράλλου, αλλά και το Αρχαιολογικό Μουσείο.
Η Αίγινα, όμως, ξεχωρίζει και για τα μικρά χωριουδάκια. Βαγία, Αγίους, Κοντός (εδώ βρίσκονται δύο βασικά αξιοθέατα του νησιού, η μονή Αγίου Νεκταρίου και η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού, η παλαιά χώρα) δεν περνούν απαρατήρητα με την άγρια ομορφιά τους.
Στα βόρεια του νησιού, μέσα στα πεύκα, είναι κτισμένος και ο ναός της Αφαίας από τον οποίο σώζονται οι 24 από τις 34 συνολικά κολώνες του ναού, ενώ η θέα από αυτό το σημείο είναι μαγευτική!
Καλοκαίρι χωρίς μπάνιο… δεν γίνεται! Μέσα στην πόλη μπορείς να κολυμπήσεις στην παραλία κάτω από την Κολώνα, ενώ πιο έξω βρίσκεις προτάσεις για όλα τα γούστα. Επέλεξε ανάμεσα στην οργανωμένη και διάσημη παραλία της Αγίας Μαρίνας, τις παραλίες του Μαραθώνα και της Πέρδικας, καθώς και κάποια από τις πολλές παραλίες που συναντάς στη διαδρομή ως τη Σουβάλα.
Το νησί είναι ξακουστό και για τα φιστίκια του. Το 1896 ο ιατρός Νικόλαος Περόγλου ξεκίνησε την συστηματική καλλιέργεια φιστικιού, η οποία σύντομα άρχισε να γίνεται δημοφιλής στους κατοίκους του νησιού.
Από το 1950, η καλλιέργεια του φιστικιού είχε εκτοπίσει σε σημαντικό βαθμό την υπόλοιπη γεωργική δραστηριότητα λόγω του μεγάλου κέρδους που απέδιδε αλλά και της φυλλοξήρας που απειλούσε τα αμπέλια.
Η ποιότητα του φιστικιού Αιγίνης, ονομασία που κατοχυρώθηκε ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) το 1996, θεωρείται διεθνώς εξαιρετική και υπερτερεί σε σχέση με αρκετές ξένες ποικιλίες!
