Ένας VIP ρεπόρτερ, αποκαλύπτει τις εμπειρίες του.
Για όσους μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, η ιδιωτική αεροπορία είναι ένας εύκολος τρόπος για να παρακάμψετε τις ουρές στα check-in points των αεροδρομίων, τα πρόχειρα γεύματα στο αεροπλάνο και εκείνους που στριμώχνονται ανυπόφορα μαζί σας στο κάθισμα.
Κερδίζετε επίσης επιπλέον ώρες στον προορισμό σας. Μια συνεδρία yoga το ξημέρωμα στο Λος Άντζελες, μεσημεριανό γεύμα στη Νάπα, μια παράσταση στο Βέγκας -όλα μπορούν να γίνουν όταν ο ουρανός δεν έχει όρια για εσάς. Και όπως λένε οι γνώστες: «Τα ιδιωτικά αεροσκάφη είναι μηχανές του χρόνου».
Είναι όμως όλα τόσο ρόδινα εκεί πάνω; Ο Μπράντον Πρέσσερ, ένας ελεύθερος ρεπόρτερ του Bloomberg Businessweek και της Condé Nast Traveler, έχοντας περάσει πολλές ώρες μέσα σε ιδιωτικά τζετ για επαγγελματικά ταξίδια, ρίχνει φως στο παρασκήνιο.
Τα κατοικίδια είναι τα αληθινά VIP του ουρανού...
Η φιλοξενία κατοικίδιων ζώων είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα αιτήματα πολλών επιβατών ενός ιδιωτικού τζετ, αλλά δεν μιλάμε μόνο για σκυλάκια ή γάτες. Ο Πρέσσερ έχει δει να επιβιβάζεται στο αεροσκάφος ένα σπάνιο αιλουροειδές. «Το κόστος για εκείνη τη συγκεκριμένη μεταφορά, κόστισε στον ιδιοκτήτη του αιλουροειδούς 10.000 δολάρια. Μιαν άλλη φορά, ο επικεφαλής ενός μεγάλου hedge fund πλήρωσε 175.000 δολάρια για να ναυλώσει ένα ολοκαίνουργιο Gulfstream G450 με σκοπό να μεταφέρει το σκύλο και την οικογένειά του σε προορισμό διακοπών, ενώ το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα συνέβη όταν μια οικογένεια που μετακόμισε στη Χαβάη, μετέτρεψε το ιδιωτικό τζετ σε ιπτάμενη κιβωτό: 15 γάτες, 8 σκύλοι, 5 παπαγάλοι και 6 κουνάβια.
…αλλά τα ζώα δεν είναι τα μόνα που προκαλούν χάος
Εκτός από τα ζώα, είναι τα παιδιά που κάνουν το προσωπικό κάθε ιδιωτικού τζετ να «τρέμει». Ο Πρέσσερ έχει δει πολλές φορές κακομαθημένους μπόμπιρες να έχουν ζωγραφίσει με μαρκαδόρους και μπογιές όλα τα καθίσματα και τις ταπετσαρίες του αεροσκάφους, με κόστος καθαρισμού και αλλαγής υλικών πάνω από 25.000 δολάρια.
Προσοχή στις πτήσεις για Λας Βέγκας κάθε Παρασκευή
Οι ταξιδιώτες που ταξιδεύουν για Λας Βέγκας είναι συχνά μεθυσμένοι, αφόρητοι ή εντελώς αγενείς. «Ένας φημισμένος επιχειρηματίας στον κόσμο των τυχερών παιχνιδιών και φανατικός τζογαδόρος ο ίδιος, απαιτούσε πάντα να καπνίζει στο αεροσκάφος», λέει η ο Πρέσσερ. Όταν προειδοποιήθηκε από τους πιλότους ότι το κάπνισμα απαγορεύεται, εκείνος τους απάντησε: «Γυρίστε στη θέση σας και πιλοτάρετε το τζετ. Το κάπνισμα είναι δική μου δουλειά». Το Λας Βέγκας προσελκύει επίσης και αρκετούς πελάτες, οι οποίοι καταναλώνουν αλκοολούχα ποτά κατά βούληση. «Μετά από δύο μπουκάλια Hennessy και ένα μπουκάλι Patrón, δύσκολα αποφεύγονται οι καβγάδες με άλλους συνεπιβάτες ή το προσωπικό του τζετ», λέει ο Πρέσσερ, προσθέτοντας ότι έχουν εξελιχθεί ακόμη και σκηνές «πορνό» μέσα σε ένα ιδιωτικό τζετ με προορισμό το Λας Βέγκας, κυρίως από επιχειρηματίες που έχουν πληρώσει αδρά μια ή δυο «συνοδούς».
Οι πραγματικές ντίβες είναι οι βοηθοί της πτήσης
«Οι διασημότητες έχουν κατά κανόνα καλή συμπεριφορά -ειδικά οι τραγουδιστές», λέει ο Πρέσσερ. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που αυτοί οι καλλιτέχνες απαιτούν από το προσωπικό της πτήσης να διαμορφώνει σύμφωνα με τα εξεζητημένα γούστα τους τη διακόσμηση του εσωτερικού του τζετ ή το μενού. «Έχω δει ντισκομπάλες στην οροφή, μπλε ορτανσίες σε κάθε παράθυρο, όπως και ειδικά μενού -κυρίως χορτοφαγικά ή τροφές χωρίς γλουτένη. Και όλα είναι σεβαστά από το προσωπικό της πτήσης, μιας και το τίμημα για κάθε τέτοιον επιβάτη είναι ανάλογο», λέει ο Πρέσσερ. Και φυσικά, υπάρχουν διασημότητες που απαιτούν να έχουν προσωπική βοηθό κατά τη διάρκεια της πτήσης, σχεδόν σαν νταντά, από τη στιγμή που θα μπουν στο τζετ μέχρι που θα αποβιβαστούν.
Οι αποσκευές ωθούνται στο όριο
Δεν υπάρχει πρόβλεψη για το τι θα προσπαθήσουν να μεταφέρουν οι VIP ταξιδιώτες μέσα σε ένα ιδιωτικό τζετ. «Οι κλασικές βαλίτσες ταξιδίου είναι πολλές φορές ανύπαρκτες για τους πιο επώνυμους από αυτούς. Πέρα από τις ογκώδεις αποσκευές, οι οποίες περιέχουν όλα τα «απαραίτητα» για μια εβδομάδα διακοπών, έχουν δημιουργηθεί σκηνές που έβγαλαν το πλήρωμα έξω από τα ρούχα του», λέει ο Πρέσσερ, εξηγώντας: «Υπάρχουν άτομα που είναι πολύ εξαρτημένα από τα ψώνια, οι οποίοι επιστρέφοντας από έναν προορισμό έχουν τόσο μεγάλο φορτίο προϊόντων -και δεν μιλάμε μόνο για κοσμήματα ή ρούχα, αλλά και για τηλεοράσεις ή ηχοσυστήματα υψηλής τεχνολογίας, έως μπλέντερ, σίδερα, φούρνους μικροκυμάτων, ακόμη και κρεμάστρες για παλτό-, που πολλές φορές δεν χωρούν στους αποθηκευτικούς χώρους του τζετ. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, καμία έξτρα χρέωση δεν είναι ικανή να οδηγήσει σε συμβιβασμό με το προσωπικό και την εταιρεία, αφού προηγείται η ασφάλεια της πτήσης».
Το φαγητό είναι η πιο σπατάλη πτυχή μιας ιδιωτικής πτήσης
Παρόλο που η κατανάλωση καυσίμου είναι το πιο μεγάλο κόστος της ιδιωτικής αεροπορίας, εντούτοις, η τεράστια γκάμα τροφίμων, κρασιών και άλλων ροφημάτων είναι πολύ κοντά στο κόστος με τα καύσιμα. «Καθώς οι εταιρείες προσπαθούν να φιλοξενήσουν κάθε διατροφική ιδιοτροπία και οποιαδήποτε ξαφνική επιθυμία των VIP πελατών, το προσωπικό ενός τζετ είναι υποχρεωμένο να τα έχει προβλέψει όλα», λέει ο Πρέσσερ. Αλλά επειδή μέσα στο τζετ δεν υπάρχει κουζίνα για να μαγειρεύει φαγητά «της ώρας», οι εταιρείες είναι αναγκασμένες να επιλέγουν εταιρείες catering, οι οποίες χρεώνουν αναλόγως. «Ένα έξτρα φρέσκο λεμόνι για την μπριζόλα μπορεί να κοστίσει έως και 18 δολάρια, ένα πλήρες πρωινό ή κανονικό γεύμα από 360 έως και 3.000 δολάρια, ενώ κάθε ποτό ή ρόφημα, κοστίζει 10 φορές πάνω από το κανονικό», λέει ο Πρέσσερ, προσθέτοντας: «Κατά μέσο όρο, 10.000 δολάρια είναι το κόστος διατροφής για κάθε πελάτη ενός ιδιωτικού τζετ, είτε επιλέξει το μενού, είτε αρκεστεί σε λίγα πατατάκια».
Παχιά τιμολόγια, αδύναμο κέρδος
«Το πιο ακριβό δρομολόγιο μου, μεταξύ Λος Άντζελες και Κόνα της Χαβάης -μετ’ επιστροφής-, κόστιζε 180.000 δολάρια», λέει ο Πρέσσερ, «αλλά υπάρχουν βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης και της Σαουδικής Αραβίας, οι οποίοι πληρώνουν από την τσέπη τους το δεκαπλάσιο για πτήση μόλις μιας ώρας. Αλλά τα κέρδη δεν έρχονται εύκολα σε αυτήν την ευμετάβλητη βιομηχανία. Σύμφωνα με τον Πρέσσερ, μια μόνο κακή εβδομάδα θα μπορούσε να βυθίσει κάθε αεροπορική εταιρεία, πόσω μάλλον τα aviation clubs. «Τα κόστη συντήρησης και πτήσης ενός ιδιωτικού τζετ δεν συγκρίνονται με εκείνα μιας εμπορικής αερογραμμής. Αυτά τα ιπτάμενα θαύματα έγιναν πιο προσβάσιμα για περισσότερους ανθρώπους μετά την ύφεση του 2008, όταν τα κλαμπ ιδιωτικών τζετ σε όλο σχεδόν τον κόσμο άρχισαν να προσφέρουν υπηρεσίες αλά UberPool. Τον δρόμο άνοιξε η JetSuite που εδρεύει στο Ντάλας, με το πρόγραμμα SuiteKey να είναι ένας χρεωστικός λογαριασμός για αεροπορικά εισιτήρια, όπου όσο πιο πολύ το χρησιμοποιείτε, τόσο μεγαλύτερες είναι οι εκπτώσεις που λαμβάνετε.
Από τα 900 μέλη του, τουλάχιστον 50 έχουν επενδύσει σχεδόν 1 εκατομμύριο δολάρια, ωστόσο, με τον ερχομό της πανδημίας, η JetSuite είδε τις ζημιές της να πολλαπλασιάζονται, με το προσωπικό της να προσεύχεται να μην κλείσει οριστικά η εταιρεία», λέει ο Πρέσσερ.
