Αξίζει να γνωρίσετε αυτό το μικρό, παραδεισένιο μέρος
Διαβάζοντας τις περιγραφές γι’ αυτό το νησί, φτιάχνεις εικόνες στο μυαλό, εικόνες όμορφες, που όμως δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που αντικρίζει κάποιος όταν πατά το πόδι του στο λιμάνι. Οι Οινούσσες είναι ένας μικρός, επίγειος παράδεισος, για όσους ξέρουν από καλές διακοπές και επιθυμούν να συναναστρέφονται με εφοπλιστές κι επιχειρηματίες. Μπορεί να βρίσκονται περίπου 2 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Χίου και 8 χιλιόμετρα από τα παράλια της Τουρκίας, η πρόσβαση να μην είναι ιδιαίτερα εύκολη και οι επιλογές για διαμονή και διασκέδαση να μετριούνται στα δάχτυλα, όμως, το αποτέλεσμα αξίζει κάθε σκέψη.
Στο λιμάνι της Οινούσσας, το πρώτο πράγμα που σας τραβά την προσοχή είναι το άγαλμα της Οινουσσιώτισσας, μιας χάλκινης γοργόνας με στέμμα και ιστιοφόρο στο αριστερό χέρι. Το άγαλμα αποτελεί αναφορά στη ναυτική παράδοση του νησιού, καθώς δεν είναι τυχαίο ότι από εδώ κατάγονται πολλοί εφοπλιστές και το νησί αποτελεί αγαπημένο μέρος επιφανών ανθρώπων της ναυτιλίας. Σήμα κατατεθέν, άλλωστε, είναι και τα καπετανόσπιτα που δεσπόζουν επιβλητικά.
Στο νησί υπάρχει, ακόμη, και το Ναυτικό Μουσείο, ένα αληθινό κόσμημα που ιδρύθηκε το 1965 για να στεγάσει μοντέλα πλοίων, πίνακες ζωγραφικής, έγγραφα και βιβλία, όλα σχετικά με τη ναυτική παράδοση των Οινουσσών. Μέσα από τους άριστους διαμορφωμένους χώρους, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ταξιδεύσει στις εποχές, που τα οινουσσιώτικα ιστιοφόρα όργωναν τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο και οι άξιοι καπετάνιοι τους μεγαλουργούσαν στο εμπόριο και τη ναυτιλία.
Στο κέντρο του παραδοσιακού οικισμού δεσπόζει ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών. Πλούσια διακοσμημένος με περίτεχνες αγιογραφίες και χιλιάδες τάματα, σφύζει από ζωή τον Δεκαπενταύγουστο, όταν οι Οινουσσιώτες αναβιώνουν το θρησκευτικό έθιμο της ταφής της Παναγίας.
Το νησί θεωρείται, επίσης, προστατευόμενη περιοχή, ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000, και είναι γεμάτη με όμορφους κολπίσκους και παραλίες. Μπιλάλι, Φασόλι και μετά η μεγάλη αμμώδης παραλία του Απηγάνου, που διαθέτει και μικρή μαρίνα για σκάφη, όλες ξεχωριστές και ειδυλλιακές. Ακολουθούν, βορειότερα, η Φώκια και του Τσελεπή. Στα βόρεια του νησιού, ο Χόχλακας, η Κατσίκα, κερδίζουν τις εντυπώσεις. Πανέμορφες και οι ανατολικές ακτές του Αγ. Γιάννη, ο όρμος του Φουρκερού, του Ασπαλαθρόκαμπου, του Μάρμαρου, της Αλυκής. Όλες γραφικές, ήσυχες, με άμμο και καταγάλανα νερά, περιμένουν τους επισκέπτες να τις εξερευνήσουν.
Για το τέλος, αξίζει να κάνετε μία μικρή βόλτα με καΐκι και να «γνωρίσετε» τα μικρότερα και ακατοίκητα νησάκια Παναγιά, Γαϊδουρόνησο, Βάτο, Ποντικόνησο, Αρχοντόνησο.
Κεντρική φωτογραφία: Flickr
