Από το Μικρό Πάπιγκο στα Ζαγοροχώρια ξεκινά ένα από τα διασημότερα πεζοπορικά μονοπάτια της Ηπείρου, το οποίο οδηγεί στην παραμυθένια Δρακόλιμνη Τύμφης.
Ένα από τα πιο μαγευτικά ορεινά τοπία της Ελλάδας κρύβεται στις κορυφές της Ηπείρου, σε ένα οροπέδιο του συγκροτήματος του ορεινού όγκου της Τύμφης και σε υψόμετρο 2.050 μ. Ο λόγος για τη Δρακόλιμνη Τύμφης, μία από τις γνωστότερες και πιο εντυπωσιακές ελληνικές αλπικές λίμνες.
Η πρόσβαση σε αυτές τις λίμνες είναι δυνατή μόνο με τα πόδια και η ανάβαση είναι μια μοναδική εμπειρία για πεζοπόρους, ορειβάτες και ταξιδιώτες που θέλουν γίνουν ένα με τη φύση.
Από το Μικρό Πάπιγκο στα Ζαγοροχώρια ξεκινά ένα από τα διασημότερα πεζοπορικά μονοπάτια της Ηπείρου, το οποίο οδηγεί στη μυθική Δρακόλιμνη της Τύμφης, ένα μοναχικό τοπίο σπάνιας ομορφιάς με καταπληκτική πανοραμική θέα των γύρω βουνοκορφών. Η εντυπωσιακή δρακόλιμνη έχει έκταση περίπου 8 στρέμματα και είναι γνωστή για τους αλπικούς τριτώνες που φιλοξενεί στα νερά της, ένα σπάνιο είδος αμφίβιας σαύρας. Καλύτερες εποχές για να την επισκεφθεί κανείς είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο (από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο-Νοέμβριο).
Από το Μικρό Πάπιγκο θα χρειαστείτε περίπου 2,5 με 3 ώρες μέχρι το καταφύγιο της Αστράκας (1950 µ.) και από εκεί περίπου άλλη 1,5 ώρα για να φτάσετε στη δρακόλιµνη. Το μονοπάτι είναι καλά σημαδεμένο και η διαδρομή είναι απλή αλλά αρκετά κουραστική. Όμως το θέαμα στον τελικό προορισμό σε ανταμείβει. Τα νερά της λίμνης είναι κρυστάλλινα και φτάνουν σε βάθος 5 μέτρων, ενώ η θέα στις γύρω βουνοκορφές είναι φυσικά εντυπωσιακή.
Στην είσοδο του Μικρού Πάπιγκου γίνονται οι τελευταίες προετοιμασίες. Τακτοποιήστε τον σάκο σας, βάλτε μέσα ξηρούς καρπούς, κάποιο φρούτο, σοκολάτα, νερό και ξεκινήστε. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής γίνεται μέσα σε δάσος, με ρυάκια που τρέχουν, έντονη βλάστηση και πολλές βρύσες για να κάνετε στάσεις. Η διαδρομή συνεχίζει ανηφορικά και σιγά-σιγά γίνονται ορατοί οι εντυπωσιακοί κάθετοι βράχοι ή αλλιώς οι «Πύργοι της Αστράκας».
Όταν τελικά φτάσετε σε υψόμετρο 1.700 μ., στη βρύση Κρουνά, το τοπίο μεταμορφώνεται και γίνεται αλπικό. Μετρώντας τρεις ώρες πεζοπορίας και σε υψόμετρο πια 1.950 μέτρων, σαν μια πρώτη επιβράβευση, θα βρεθείτε στο ορειβατικό καταφύγιο της Αστράκας. Μια στάση στο τεράστιο μπαλκόνι του, για φαγητό και κουβέντα με τους άλλους ορειβάτες, θα σας δώσει δύναμη για την τεράστια αλλά τελευταία μεγάλη ανηφόρα που οδηγεί στη Δρακόλιμνη. Φύση, καθαρός αέρας και ο Σμόλικας στο βάθος. Είστε στην κορυφή της Τύμφης και κάθε κούραση από την πεζοπορία έχει χαθεί. Το μόνο που νιώθετε πια είναι ζάλη και δέος από το εντυπωσιακό τοπίο που απλώνεται μπροστά σας.
Ο μύθος της δρακόλιμνης
Οι θρύλοι και οι ιστορίες που συνοδεύουν τις μυθικές «λίμνες των δράκων» στα ελληνικά βουνά, εξάπτουν τη φαντασία. Ο μύθος λέει πως στη Δρακολίμνη της Τύμφης και στην «αντίπαλό» της, τη Δρακολίμνη του Σμόλικα, κατοικούσαν δύο δράκοι, οι οποίοι είχαν έχθρα μεταξύ τους. Οι δράκοι λέγεται ότι εκτόξευαν πέτρες ο ένας στον άλλον και για τον λόγο αυτό, οι όχθες της λίμνης της Τύμφης έχουν μαύρο χρώμα και άσπρες πέτρες, ενώ αντίστοιχα οι όχθες της λίμνης του Σμόλικα έχουν άσπρο χρώμα και μαύρες πέτρες.
