Η Mονή Κηπίνας, ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου, δεσπόζει στο κοίλωμα ενός κατακόρυφου βράχου στα Τζουμέρκα, κοντά στο χωριό Καλαρρύτες. Είναι να απορεί κανείς πώς χτίστηκε σε αυτό το σημείο.
Πολλά μοναστήρια της Ελλάδας είναι σκαρφαλωμένα σε απόκρημνα βράχια, σαν μια ανθρώπινη πινελιά μέσα στο μεγαλείο της φύσης, προκαλώντας δέος και θαυμασμό. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά βρίσκεται στην Ήπειρο, κοντά στους Καλαρρύτες. Χτισμένη στην εσοχή ενός κάθετου βράχου, πάνω από το φαράγγι του Καλαρρύτικου ποταμού, η Μονή Κηπίνας στα Τζουμέρκα τραβά αμέσως το βλέμμα του επισκέπτη.
Το μοναστήρι χτίστηκε το 1212 και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Λέγεται ότι ονομάστηκε έτσι από τους κήπους που καλλιεργούσαν οι μοναχοί στη γύρω περιοχή. Η πρόσβαση στη μονή γίνεται από ένα μονοπάτι που είναι λαξευμένο στον βράχο και μια ξύλινη γέφυρα.
Η μονή γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση κατά τον 18ο αιώνα και οι μοναχοί της διακρίθηκαν για το κοινωνικό τους έργο. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, σύμφωνα με την παράδοση, στη μονή λειτουργούσε κρυφό σχολειό.
Εκτός από την τοποθεσία του, το μοναστήρι ξεχωρίζει και για τις ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες που χρονολογούνται στα τέλη του 17ου με αρχές του 18ου αιώνα. Τα κελιά των μοναχών και το αρχονταρίκι προσφέρουν μοναδική θέα προς το ποτάμι και το άγριο τοπίο της περιοχής. Η ιδιαιτερότητα της μονής είναι ότι από τη βόρεια είσοδο του πρόναου αρχίζει η είσοδος ενός σπηλαίου (μη επισκέψιμο), το οποίο επί Τουρκοκρατίας αποτέλεσε καταφύγιο για τους κατοίκους της περιοχής.
Ταξίδι στους Καλαρρύτες
Χτισμένοι στο χείλος της απότομης χαράδρας που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, σε υψόμετρο 1.200 μ., οι Καλαρρύτες είναι ένα από τα ομορφότερα ορεινά χωριά της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα διατηρητέο παραδοσιακό χωριό, όπου πρωταγωνιστούν τα επιβλητικά πέτρινα αρχοντικά, τα άφθονα νερά και τα παραδοσιακά καλντερίμια. Οι κάτοικοι του χωριού θα σας πουν ιστορίες για τους πρώτους αργυροχρυσοχόους που γεννήθηκαν εδώ - μεταξύ των οποίων και o Σωτήριος Βούλγαρης, που ίδρυσε τον διάσημο οίκο Bvlgari. Αφού επισκεφθείτε το Μουσείο των Χρήστου Γκολφινόπουλου και Αικατερίνης Μουσαφίρη, αλλά και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κάντε μια στάση στην Άκανθο, το ρετρό καφενείο του Ναπολέοντα Ζαγκλή που θα σας μεταφέρει στην Ελλάδα της δεκαετίας του '50.
Απέναντι από τους Καλαρρύτες βρίσκεται το Συρράκο, πανέμορφο χωριό κι αυτό, ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός, με πέτρινα σπίτια με πλάκες σχιστόλιθου στις σκεπές, καλοφτιαγμένα πλακόστρωτα καλντερίμια και πολλές σκαλιστές βρύσες με τρεχούμενο νερό. Για να πάτε από το ένα χωριό στο άλλο με το αυτοκίνητο θα χρειαστεί να κάνετε έναν μεγάλο κύκλο (περίπου 18 χλμ.). Εναλλακτικά, αν σας αρέσει η πεζοπορία - και ο καιρός το επιτρέπει - μπορείτε να περπατήσετε το ιστορικό μονοπάτι μίας ώρας που διασχίζει το φαράγγι του Χρούσια και ενώνει τα δυο βλαχοχώρια.
